Once

"Ne sıklıkla doğru insanı bulabilirsin?" sorusunun kesin bir cevabı var mıdır?... Verilecek cevap herkese göre değişir,kimisine göre doğru insan diye adlandırılacak kimse yoktur, kimisine göre hayatına giren her insan o an için doğrudur zaman geçtikçe doğruluğunu kaybeder,kimisine göre de sadece bir kere doğru insan ile karşılaşırsın; onu da ya elinde tutarsın ya da elinden kaçmasına göz yumarsın...

John Carney bu sorudan yola çıkarak bizlere güzel bir seyirlik sunuyor... Filmin isminden de anlaşılacağı üzere bu sorunun cevabı ona göre "Bir kere"...

 Once, yaklaşık olarak 16 000$ lık bütçeye sahip,el kameraları ve doğal ışıklandırmayla tam 17 günde tamamlanmış bir müzik filmi..Müzikal mi?...  Hayır bana göre değil, sebebini açıklayacak olursam; müzikal filmlerde olduğu gibi diyalogların şarkılar ile ilerlediği, birden herkesin dans etmeye başlayan filmlerden değil..O yüzden bu film tür olarak ne olur bilemem..İmdb; romantik,dram ve müzik olarak üç kategori altına almış...Bense içerisinde kulak tırmalamadan,huzur bulacağınız müziklerin yer aldığı, oyunculukların çok iyi olduğu, sevginin;öpmek,koklamak,dokunmak gibi eylemlerden ibaret olmadığını anlatan hayatın içinden bir film...

Kalbi kırık elektrik süpürgesi tamircisi/ sokak müzisyeninin, kalbi kırık göçmen/çiçekçi kız ile suratınızda kocaman bir gülümsetme yaratacak tanışma sahnesiyle başlayan film, isimsiz iki karakterin yaşadıklarını "sevgi" kavramını sorgulatarak izleten, inandırıcı diyaloglar içeren  85 dakika sunuyor bizlere... Glen Hansard ve Markéta Irglová'nın oyunculukları filmin başına "hayatın içinden" sıfatını koymamızı sağlayan sebeplerden biri. Çünkü, ikisi de gerçek hayatlarında oyuncu değiller..Hiçbir deneyimleri,tecrübeleri ve eğitimleri yok oyunculuk konusunda. Bu yüzden işlenen konunun yanı sıra ikisinin oyunculuğu o kadar gerçek ki... Meslekleri oyunculuk olan artistlerin role girmek için gösterdikleri çaba, teknik uğraşlar gibi göze batan unsurlar bu filmde söz konusu değil..
İkisi de müzik ile uğraşan genç,güzel insanlar..2006 yılında kurdukları The Swell Season adında grupları var. Bu grupta yazıp, çalıp, söylüyorlar..Aradan bir sene geçtikten sonra bu film işine girerek,isimlerinin daha çok duyulmasını sağlıyorlar..Film boyunca çaldıkları  ve soundtrack albümündeki tüm şarkılar bu ikiliye ait...Filmden sonra birlikte olmaya başlayan çift, birlikte  çok güzel şarkılara imza atarken ayrılırlar ve bunun neticesinde grup da dağılır. Artık solo olarak müzik kariyerlerine devam eden ikilinin şarkıları, ikisinin beraber söyledikleri şarkıların bütünlüğünü, güzelliğini yansıtamıyor maalesef..

Film içerisinde duyulan şarkılar bağımlılık yapıp, tekrar tekrar dinleme hissi uyandırıyor.. Bu ikilinin her söylediği parça ayrı güzel..Filmin meşhur şarkısı Falling Slowly olmasına rağmen ( bu şarkıyla 80.Oscar ödül töreninden En  İyi Şarkı ödülüne layık olmuşlardır.) benim için Markéta'nın söylediği iki parçanın( if you want me ve the hill) yeri çok ayrıdır... Falling slowly de iyidir hak geçmesin... 
İç ısıtan bir filmdir,tavsiyedir...

Filmin minimalist posteri de çok güzel olmuş...The girl'in elektrik süpürgesini köpek gezdirir gibi sokakta gezdirmesi gülümseten sahnelerden...